فالوپلاستی؛ همه‌چیز درباره جراحی ترمیم آلت تناسلی مردان


فالوپلاستی نوعی جراحی پلاستیک پیچیده و معمولا چندمرحله‌ای برای ساخت یا ترمیم آلت تناسلی مردانه است. متقاضیان ردیف اول این جراحی افراد تراجنسیتی و مردانی هستند که با مشکلات مادرزادی آلت تناسلی دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند. در این مقاله درباره مراحل این عمل می‌خوانید و با مزایا و معایب و چالش‌های دوران نقاهت آن آشنا می‌شوید.

معرفی عمل جراحی فالوپلاستی

فالوپلاستی عمل جراحی ترمیم یا ساخت آلت تناسلی مردانه است. این جراحی با هدف ساخت یا بازسازی آلت مردانه پس از آسیب‌های جدی یا به‌منظور رفع مشکلات مادرزادی انجام می‌شود. همچنین افراد تراجنسیتی که با اندام جنسی زنانه به دنیا آمده‌اند اما در نتیجه ناهنجاری‌های جنسیتی در طول زندگی قصد تغییر جنسیت دارند و می‌خواهند دستگاه تناسلی مردانه داشته باشند، با این عمل جراحی با دستگاه تناسلی زنانه خداحافظی می‌کنند تا جسم خود را با جنسیت درونی خود سازگار کنند.

روش انجام جراحی فالوپلاستی

روش کار جراحی فالوپلاستی

طی عمل فالوپلاستی، جراح بخش زیادی از پوست و بافت (فلپ) لازم برای ایجاد آلت تناسلی مردانه را از نواحی مختلف بدن مثل بازو، شکم و پا می‌گیرد، آنها را به‌شکل لوله درمی‌آورد و به کشاله ران می‌چسباند. در این عمل، اقدامات زیر انجام می‌شوند:

  • برداشتن اندام تناسلی زنانه؛
  • طولانی‌کردن مجرای ادرار؛
  • ایجاد کیسه بیضه و قراردادن بیضه‌های مصنوعی در آن؛
  • ایمپلنت آلت تناسلی؛
  • ایجاد نوک آلت تناسلی؛
  • کاشت دستگاهی برای نعوظ.

افراد واجد شرایط فالوپلاستی

به‌غیر از زنانی که به دلایل ناشی از ناهنجاری‌های جنسیتی به‌دنبال عمل فالوپلاستی هستند، این جراحی متقاضیان دیگری هم دارد:

  • افرادی که با مشکلات مادرزادی مثل آفالیا، اپیسپادیاس، هیپوسپادیاس و میکروپنیس دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند.
  • مردانی که بر اثر تصادف، ختنه، کجی آلت یا هر اتفاق دیگری نیاز به ترمیم این عضو دارند.

آماده‌شدن برای عمل فالوپلاستی

همه افراد قبل از انجام عمل چند مرحله ارزیابی و آزمایش را پشت‌سر می‌گذارند تا پزشک از آمادگی آنها برای جراحی مطمئن شود:

  • معاینه فیزیکی برای ارزیابی سلامت فرد و کسب اطلاعات بیشتر درباره سوابق پزشکی او؛
  • رفع موهای زائد ناحیه تناسلی ماه‌ها قبل از جراحی؛
  • اطلاع‌رسانی به فرد درباره خطرات و مزایا و الزامات مراقبت پس از جراحی؛
  • ارزیابی سلامت روان فرد؛
  • توصیه‌های مربوط به ترک سیگار و کاهش وزن؛
  • مصرف داروهای هورمونی به‌مدت حداقل ۱ سال قبل از عمل؛
  • داشتن بیش از ۱۸ سال سن و شاخص توده بدنی (BMI) کمتر از ۳۵.

جراحی‌های مرتبط با فالوپلاستی

گاهی اوقات افراد قبل از انجام جراحی فالوپلاستی، در فواصل زمانی مشخص چند عمل جراحی دیگر را انجام می‌دهند تا برای این عمل آماده شوند. مثلا ممکن است با جراحی هیسترکتومی رحم، با اوفورکتومی تخمدان‌ها و با واژینکتومی تمام یا بخشی از واژن برداشته و دهانه واژن مهروموم شود.

وضعیت آلت تناسلی بعد از جراحی

عملکرد آلت تناسلی بعد از فالوپلاستی برای هر فرد متفاوت است. پزشک درباره امکان ارگاسم، نعوظ یا تخلیه ادرار ایستاده با فرد صحبت می‌کند تا در صورت تمایل او، با افزودن ایمپلنت نعوظ، آزادسازی کلیتوریس یا استفاده از قلاب عصبی و اتصال اعصاب بافت پیوندی به لگن، این قابلیت‌ها را به فرد بدهد. معمولا اندازه آلت تناسلی بعد از اجرای فالوپلاستی ۱۲٫۵ تا ۱۵ سانتی‌متر است.

مزایای عمل فالوپلاستی

مهم‌ترین مزیت عمل فالوپلاستی رهایی از چالش‌های جسمی و روحی است. این عمل به‌عنوان بخشی از جراحی ترنسجندر، به افراد کمک می‌کند به هویت جنسیتی دلخواه خود دست پیدا کنند و آلتی طبیعی و با توانایی نعوظ داشته باشند. سایر مزیت‌های این جراحی به محل تأمین بافت نئوپلاسم بستگی دارد:

  • فلپ‌های شعاعی که از ساعد برداشته می‌شوند، ظاهر زیباتر و احساس بهتری دارند.
  • فلپ‌های قدامی که از ران پا برداشته می‌شوند، آلت بلندتری به فرد می‌دهند.
  • فلپ‌های لاتیسیموس که از عضله پشتی بزرگ برداشته می‌شوند، نعوذ راحت‌تر و بهتری دارند.

عوارض احتمالی فالوپلاستی

جای زخم عمل فالوپلاستی
جای زخم عمل فالوپلاستی

هر جراحی‌ای عوارض خاص خود را دارد. فالوپلاستی به‌غیر از درد، خونریزی و آسیب‌های بافتی، عوارض احتمالی دیگری هم دارد که همه افراد قبل از عمل در جریان آنها قرار می‌گیرند از جمله:

  • عفونت: معمولا نواحی اطراف محل برداشت فلپ و مجرای ادرار به‌سرعت دچار عفونت می‌شوند.
  • افتادن فلپ پیوندی: اگر به هر دلیلی خون کافی در نئوپنیس جریان نداشته باشد، بافت پیوندی خیلی زود می‌افتد و از بین می‌رود.
  • تنگی مجرای ادرار: گاهی اوقات کمبود جریان خون زمینه‌ساز ایجاد بافت اسکار و مسدودشدن مجرای ادراری می‌شود. این اتفاق ممکن است ۶ تا ۱۲ ماه پس از جراحی رخ دهد.
  • فیستول ادراری: گاهی اوقات بعد از جراحی فالوپلاستی، ارتباطی غیرطبیعی بین دستگاه ادراری و اندام‌های مجاور مثل روده ایجاد می‌شود.
  • عوارض کاتتر: کاتتری که فرد تا چند هفته بعد از جراحی استفاده می‌کند، احتمال دارد مسدود شود یا پیچ بخورد. اسپاسم مثانه و عفونت ادراری ۲ مورد از عوارض رایج استفاده از کاتترند.

دوران ریکاوری بعد از عمل فالوپلاستی

مراقبت در دوران نقاهت بعد از اجرای عمل فالوپلاستی برای ترنس ها بسیار حیاتی است و نقش بسزایی در موفقیت عمل دارد. برای نتیجه بهتر، این موارد را رعایت کنید:

  • کم‌کردن فعالیت‌های بدنی مانند ورزش و کار و وظایف خانه؛
  • دفع ادرار فقط با لوله نازک کاتتر؛
  • تمیز و خشک نگه‌داشتن محل جراحی؛
  • پانسمان مرتب زخم‌ها؛
  • مصرف دارو برای کاهش درد، جلوگیری از عفونت و رفع یبوست.

مدت‌زمان نقاهت فالوپلاستی

مدت‌زمان بهبودی و عملکرد کامل آلت به مراحل جراحی و میزان پیچیدگی آن بستگی دارد. اگرچه حدود ۶ هفته بعد از عمل فرد به روال عادی زندگی برمی‌گردد، دستیابی به نتیجه و عملکرد دلخواه ۱۲ تا ۱۸ ماه زمان می‌برد و حتی ممکن است چند عمل دیگر نیز لازم باشد.

نشانه‌های خطرناک بعد از جراحی فالوپلاستی

بعد از عمل جراحی و در طول دوران نقاهت، مراقب علائم هشداردهنده باشید و به‌محض مشاهده آثار جراحت یا نشانه‌های خطرناک زیر، با پزشک خود تماس بگیرید:

  • پانسمان آغشته به خون که نشانه خون‌ریزی بیش از حد است؛
  • عفونت‌هایی که باعث تب یا ترشح زردرنگ در محل برش می‌شوند؛
  • درد شدیدی که با مصرف دارو آرام نمی‌شود؛
  • علائم لخته‌شدن خون مانند تورم غیرطبیعی در ناحیه کشاله ران یا ساق پا؛
  • استفراغ؛
  • تغییر رنگ و ظاهر نئوپنیس.

کلام آخر

قبل از هرگونه تصمیم برای اجرای این عمل پیچیده، با پزشک جراح صحبت کنید تا طبق انتظارات و وضعیت سلامت شما، بهترین گزینه را پیشنهاد دهد. دقت کنید که گاهی برای دستیابی به نتیجه دلخواه باید صبورانه چندین مرحله عمل را پشت‌سر بگذارید و آماده مواجهه با عوارض بزرگ و کوچک این جراحی سخت باشید.

اگر خودتان یا اطرافیانتان سابقه انجام فالوپلاستی را دارید و چیزهای بیشتری درباره این عمل می‌دانید، خواهشمندیم نظرات خود را برای ما بنویسید.


فروشگاه چطور - مجموعه  برقراری ارتباط موثر

گامی برای تسلط شما بر مهارت‌های برقراری ارتباط


هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید. اطلاعات بیشتر



Source link